"Ήμουν με τον Μακρόν από την πρώτη στιγμή επειδή εκπροσωπεί κάτι διαφορετικό και μαχητικό. Δεν αντέγραψε παλιά μοντέλα και άνοιξε δρόμους.
Και σήμερα συνεχίζω να είμαι με τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας επειδή συγκρούεται με συμφέροντα, συντεχνίες και την «ακίνητη πολιτική». 
- Προχωρά σε ένα νέο εργατικό κώδικα με απευθείας συνομιλίες εργοδοτών και εργαζομένων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
- Θα δώσει επιδόματα ανεργίας και στους αυτοαπασχολούμενους αλλά και σε εκείνους που οικειοθελώς εγκαταλείπουν τη δουλειά τους, αναζητώντας κάτι νέο.
Είμαι μαζί του γιατί πιστεύει και αυτός ότι η κυρίαρχη διάκριση είναι μεταξύ ανοιχτών και κλειστών συστημάτων, μεταξύ μεταρρυθμιστών και λαϊκιστών. Γνωρίζει ότι η Ευρώπη κάνει «πολύ αργά, πολύ λίγα», καταλαβαίνει την απογοήτευση των πολιτών και θέλει μια «Ευρώπη που προστατεύει», έστω κι αν πρέπει να κινείται με διάφορες ταχύτητες ή σε διάφορους κύκλους. 
- Δίνει μάχη για την κλιματική αλλαγή, υποστηρίζει το γάμο των ομοφυλοφίλων, προωθεί πρακτικές λύσεις για το προσφυγικό. 
- Τάσσεται υπέρ της κατάργησης της βουλευτικής ασυλίας. Απαγορεύει σε υπουργούς, βουλευτές και δημάρχους να προσλαμβάνουν συζύγους, παιδιά, γονείς. Υποχρεώνει τους βουλευτές να υποβάλλουν πόθεν έσχες αμέσως μετά την εκλογή τους (για να μπορούν να γίνουν συγκρίσεις όταν πάψουν να είναι βουλευτές).
Είμαι με τον Μακρόν επειδή, όπως λέει ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, αναζητά τη σύγκλιση αντί να οξύνει τις διαφωνίες, προσπαθεί να πείσει αντί να εξαναγκάσει, κτίζει δημοκρατικές πλειοψηφίες αντί να τις αγνοεί, εμπλέκει την κοινωνία αντί να τη διοικεί, ακούει τον άλλο αντί να επιδιώκει να τον νικήσει, ψάχνει για λύσεις αντί να κολακεύει την οργή".